Etyka w szkole

Po zgłoszeniu udziału w zajęciach z etyki – udział w nich jest obowiązkowy!
Nauka etyki jest organizowana w szkołach publicznych na życzenie rodziców, według zasad określonych przepisami rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z 14 kwietnia 1992 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania nauki religii w publicznych przedszkolach i szkołach.  O udziale ucznia w zajęciach z etyki, podobnie jak w zajęciach z religii, decydują, poprzez złożenie oświadczenia, rodzice ucznia bądź sam uczeń po osiągnięciu pełnoletności. Po złożeniu oświadczenia udział ucznia w tych zajęciach staje się obowiązkowy.
[źródło:ttps://www.portaloswiatowy.pl/komunikaty-men-i-cke/men-o-zasadach-dotyczacych-organizacji-etyki-w-szkolach-4667.html]

Lekcje etyki także w grupach różnowiekowych

W celu ułatwienia organizacji nauczania etyki – w rozporządzeniu zostały przedstawione zalecenia, aby w przypadku niewielkiej liczby uczniów wybierających etykę stosować rozwiązania organizacyjne umożliwiające prowadzenie zajęć w grupach różnowiekowych, łączących uczniów z całego etapu edukacyjnego. W takim przypadku treści nauczania etyki powinny być podzielone na moduły nadające się do realizowania w dowolnej kolejności. Pozwoli to skonstruować ofertę nauczania etyki w każdej szkole, nawet wtedy, gdy liczba uczniów wybierających etykę jest niewielka. W przypadku większej liczby uczniów wybierających etykę zaleca się, aby szkoła realizowała zajęcia z etyki w grupach łączących uczniów z jednego  rocznika.

Programy nauczania etyki realizowane w naszej szkole: 

  1. Program nauczania etyki w klasach I – III szkoły podstawowej
    Chcemy być lepsi
    Program dopuszczony do użytku szkolnego przez MENiS pod numerem DKW 4014-65/00,
    autor – Marek Gorczyk
  2. PROGRAM LEKCJI ETYKI.
    SZKOŁA PODSTAWOWA IV-VI kl.
    autor :Magdalena Środa
    Dopuszczony do użytku przez MEN pod numerem DKW-4014-3
  3. Ludzkie ścieżki
    kompleksowy program nauczania etyki na
    II, III i IV poziomie edukacyjnym
    realizacja materiału dla klas 7 i 8. 
Podstawa programowa z etyki dla szkół podstawowych plik –Etyka. PP z komentarzem. Szkoła podstawowa
  1. Standardy umiejętności:
  • umiejętność zabierania głosu, otwartość i gotowość do dyskusji,
  • umiejętność mówienia o sobie, wzajemne poznanie dzieci w grupie,
  • umiejętność określania własnej tożsamości (poczucie ciągłości zdarzeń, rola pamięci),
  • umiejętność poprawnego rozumowania i unikania błędów logicznych,
  • umiejętność odróżniania wiedzy od przekonań, wiary i opinii,
  • umiejętność dostrzegania różnicy między weryfikacją faktów, uzasadnianiem twierdzeń, argumentacją, perswazją i manipulacją,
  • umiejętność uzasadniania słuszności własnych przekonań moralnych przez odwoływanie się do autorytetów, konsekwencji, koherencji wewnętrznej, bezinteresowności,
  • umiejętność obrony przed krytyką,
  • umiejętność mówienia o wielu wymiarach poczucia własnej wolności, określania jej, widzenia w kontekście wolności innych,
  • umiejętność łączenia poczucia własnej wolności z poczuciem ładu gwarantowanego przez prawa,
  • umiejętność walczenia o swoje prawa.
  1. Standardy wiedzy (i rozumienia):
  • rozumienie pojęcia norm, obowiązków, praw oraz znajomość możliwych źródeł ich pochodzenia,
  • znajomość różnych norm (rodzinnych, środowiskowych, kulturowych, moralnych, religijnych),
  • wiedza o złożoności i bogactwie relacji międzyosobowych,
  • wiedza na temat charakteru zdań opisowych i oceniających oraz różnicy między nimi,
  • wiedza na temat tego, czym są wady i zalety moralne, odróżnianie zalet i wad moralnych od innych cech (sprawnościowych, intelektualnych),
  • wiedza na temat osobowych i moralnych ideałów (autorytetów),
  • wiedza dotycząca treści i problemów związanych z następującymi pojęciami: osoba, godność, szczęście, wolność, sumienie, odpowiedzialność moralna, tolerancja, patriotyzm, sprawiedliwość, doskonałość, prawo,
  • świadomość, że postęp moralny polega między innymi na tym, że coraz większy krąg istot obejmowany jest poczuciem odpowiedzialności,
  • rozumienie, że związki między ludźmi w społeczeństwie rodzą dużo zobowiązań,
  • rozumienie wspólnoty jako grupy ludzi powiązanych tradycją i wartościami,
  • rozumienie wartości patriotyzmu i tolerancji oraz niebezpieczeństwa nacjonalizmu,
  • rozumienie roli uczuć w budowaniu więzi nie tylko między bliskimi, ale i więzi międzyludzkich,
  • rozumienie fundamentalnego dla ludzkiej wspólnoty charakteru prawdy i prawdomówności.
  1. Standardy postaw:
  • refleksyjność,
  • krytycyzm,
  • wrażliwość,
  • tolerancja,
  • poczucie odpowiedzialności,
  • poczucie godności własnej,
  • szacunek dla innych,
  • szacunek dla praw,
  • zaangażowanie w życie wspólnoty.

Ocenie podlegać może zakres wiedzy, jak również nabywanie określonych umiejętności. Uczeń nie może być oceniany ze względu na rodzaj zajmowanej postawy, zwłaszcza zaś za przekonania i poglądy moralne.

Ocena z etyki 

Ucznia ocenia się przede wszystkim na podstawie aktywności w zajęciach, aktywności w poszukiwaniu materiałów, argumentów, dawaniu przykładów, umiejętności dyskutowania.

Ocena celująca: wiedza obejmująca poszerzony zakres zagadnień przedstawianych w blokach tematycznych niniejszego programu (dla odpowiedniej klasy); znajomość terminów i pojęć etycznych, znajomość poglądów filozoficznych dotyczących etyki, rozumienie istoty problemów etycznych; aktywność, ciekawość, własne zainteresowania i poszukiwania.

Ocena bardzo dobra: dobra orientacja w zagadnieniach etycznych objętych niniejszym programem (dla odpowiedniej klasy); umiejętność określania i precyzowania terminów etycznych, umiejętne stosowanie argumentacji etycznej w dyskusjach, rozumienie istoty i zakresu problematyki moralnej (w obrębie programu przewidzianego dla określonej klasy).

Ocena dobra: wiedza o podstawowych zagadnieniach etycznych przerabianych w danej klasie; rozumienie problemów moralnych
i precyzowanie ich istoty; aktywność podczas dyskusji.

Ocena dostateczna: znajomość głównych terminów etycznych, zagadnień
i problemów moralnych (objętych programem dla odpowiedniej klasy). Umiejętność mówienia o nich w sposób uporządkowany i sensowny.

Ocena mierna: minimum wiedzy o głównych zagadnieniach etycznych (objętych programem określonej klasy) i ich rozumienie niezbędne do podjęcia nauki w następnej klasie.